“Onu evime gelmiş görünce
öfkeden titremeye başladım... Dayanamayıp haykırdım!..”
Hatıramı anlatmaya bugün de
devam ediyorum...
Yüz geri dönüp geldik... Tabii
bütün neşemiz kayboldu... Huzurumuz bozuldu. Kimsenin yüzüne
bakamıyorduk. Kızım da yemeden içmeden kesilmişti. Hiç yüzü
gülmüyordu...
Bu olayın üzerinden iki ay
geçmişti. Kızım bir gün akşam "Baba o aradı" deyince, kan beynime
sıçradı. "Ne yüzle bu adam beni arıyor!" diye bağırdım. Fakat kızım
boynunu büktü:
“Hatasını anlamış gelip özür
dileyecekmiş.”