“Evi bir yaptıralım masrafı bölüşürüz. Biz de çalışır sadece usta malzeme parası öderiz...”
İlim irfan sahibi, çevrelerinde sevilip sayılan; akıl danışılan,
salihlerden, ihlaslı iki kardeş idiler. Hayatları boyunca karıncayı
dahi incitmekten sakınmışlar birbirlerine danışmadan iş
yapmamışlardı.
Mahir Hoca memleketin çeşitli yerlerinde şehirde ilçelerde köylerde
yirmi beş yıl hizmet ettikten sonra emekli olmuş şehre Kütahya’ya
yerleşmişti. Zaman zaman bilhassa yaz aylarında sılayı rahim yapıp
ata ocağına gidiyor birkaç ay olsa da babasının evinin bacasını
tüttürüyordu.
Selim Hoca ise abisinden yaşça küçük olduğundan daha emekliliği hak edemediğinden aktif olarak hocalık (imamlık) yapmaya devam ediyordu. O da yurdun çeşitli yerlerinde görev yaptıktan sonra en nihayet doğduğu köye tayini çıkmıştı. Kendi köyünde imamlık yapmaya devam ediyordu.