“Merhaba sevgili Uğur Dündar,
Bu mektubu size, dört ayı aşkın bir süredir kapatıldığım hücremden yazıyorum. Gazeteler elime ulaşır ulaşmaz SÖZCÜ’deki köşenize bakıyorum. Orada resminizi görmek bile güven duygusu veriyor.
Hekimlik yıllarımda şahsınıza duyduğumuz bu güvenin sahada da çokça şahidi oldum. İskenderun’da görev yaparken “Soğukoluk Cehennemine” kapatılmış zavallı kadınları nasıl kurtardığınızı, kadın tacirlerinin inlerine girip nasıl dağıttığınızı, anlata anlata bitiremeyenlerden dinledim.
Doktorlarla ilgili yazılarınızı duygulanarak okudum. Doktorların ve sağlık çalışanlarının size olan sevgilerini iyi bilirim. Özellikle kazanç maksadıyla toplumun sağlığını hiçe sayanların korkulu rüyası oldunuz her zaman…
★★★
Gündemi üzülerek takip ediyorum. Gün geçmiyor ki yargı kullanılarak toplumun sinir uçlarına dokunulmasın. Bilinen simge isimler neye karşı iseler, ne ile mücadele ediyorlarsa, onunla suçlanıyorlar!.. Toplum hafızası abandone ediliyor, insanlarımızın adalet ve hakkaniyet duyguları...