Televizyonların haber merkezlerini yönetirken ekip arkadaşlarıma “O geldiğinde lütfen işinizi birkaç dakikalığına bırakıp ayağa kalkın” derdim.
Ayakta karşıladığımız kişi Halit Kıvanç idi.
Çünkü o hocam, her yönüyle örnek aldığım büyük ustam ve çok değerli ağabeyimdi…
Koyu bir Fenerbahçeliydi ama maç anlatırken kelimenin tam anlamıyla tarafsız olurdu.
Vefat ettiğini duyduğumda onunla yaptığımız canlı yayınlar, özellikle Türk televizyon tarihinin ilk uluslararası naklen yayını olan Münih Olimpiyat Oyunları’nda yaşadıklarımız, bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçmeye başladı.
★★★