Cenaze aracı yok!..
O nedenle bir ölüm
halinde vefat edeni tanıyan tanımayan, ilçedeki herkes, hemen
camiye koşuyor. Çünkü cenaze namazının ardından tabut, tıpkı
köylerde olduğu gibi, mezarlığa kadar omuzlarda taşınıyor.
Aslında doğru dürüst, çevre düzenlemesi yapılmış,
duvarlarla çevrilmiş bir mezarlıkları da yok!
Yoklar
listesi bunlarla sınırlı değil!..
Örneğin konaklama yapılacak bir yer, tuvaletli lokanta ve
düğün salonu da yok!..
* * *
Sanırım tahmin ettiniz.
Muhteşem 30 Ağustos Zaferi’nin, dolayısıyla Atatürk’ün
unutturulması amacıyla en zorunlu yatırımların bile ihmal edilerek,
yalnızlaştırılan “yoklar diyarı” Dumlupınar İlçemizden söz
ediyorum.
Çalışanlarına maaş veremediği için kendi
hakkını almayıp, birkaç hafta sonraya erteleyen çaresizliğe mahkum
Belediye Başkanı Niyazi Tezcan’ın
Dumlupınar’ından…
Her karış toprağı şehit kanıyla
sulanmış Dumlupınar’dan…