“Adım Züleyha. Boluluyum. Fakir bir ailenin kızı olarak zor şartlarda okuyup öğretmen oldum. İlk tayinim Malatya Pütürge’ye çıktı. Üç yıl bir dağ köyünde görev yaptım. Orada beni, hayatımda görmediğim ilgi, sevgi ve şefkatle bağırlarına bastılar…
★★★
Okulun küçük, tek odalı lojmanına yerleştim, ama bir gün bile orada yatmadım. Köyün merhamet meleği Ümmühan teyze ve yaşlı kocası Derviş amca ‘Bizde kalacaksın. Seni asla yalnız bırakmayız’ dediler.
Böylece evlatları ve evin kızı oldum!
Bildiğiniz bir evin kızı nasılsa, ben de...