İlk büyük depremi, henüz ilkokulda okurken, 1953 yılında Çanakkale’de yaşadım.
O gün, dondurucu soğuk altında 18 Mart Çanakkale Deniz Zaferi’ni kutlamış, erkenden evlerimize çekilmiştik.
Gece korkunç bir gürültüyle uyandık. Çökmeye başlayan tavandan üzerimize sıva parçaları dökülüyordu. Annem, babam ve biz 5 kardeş, hemen bahçeye fırladık.
Lapa lapa yağan kar altında ilk dikkatimi çeken, yağışın bile örtemediği yoğun toz bulutu ve ardından gelen çığlıklardı.
Toz bulutu ve çığlıklar enkaza dönen evlerden yükseliyordu.
Tarihe Çan-Yenice depremi olarak geçen sarsıntıda...