Pençesine düşürdüklerini yalanla amel eder hale getirir. Bir sonraki aşama ümitsizliktir. O da karamsarlığı besler. Ardından histeri nöbetleri başlar. Sonrası vahim.
Ama daha da vahim olanı; bu illete düçar olanların, yalanın yalan olduğunu bilmesidir. Bilir ama gereğini yapamaz, çünkü algısı felce uğratılmıştır, beyninin sadece bir tarafı çalışır. Muhakeme yeteneği de kaybolur. Anlamsız bir kin ve nefret duygusuyla doludur. Dostunu düşmanını tanıyamaz hale gelir. Artık gerçeklik kaybolmuştur.