Kuzey Suriye’de Amerika’nın güneye çekilmesi ve PYD-YPG teröristlerine de çekilin demiş olması Türkiye’nin askeri harekatını kolaylaştırdı. Gerçi teröristler yer yer direnmeye çalışıyorlar ama bu beyhudedir, Mehmetçik siyasi iradenin ‘dur’ diyeceği yerlere kadar gidecektir. İşte diplomasi cephesi dediği şey, askerin nereye kadar ilerleyeceğini “siyasetin” tespit edecek olmasıdır. Bu açıdan, önümüzde çok kiritik faktörler var. BATI İLE İLİŞKİLER Evvela muhtemel bir ABD ambargosunun “ekonomiyi felç edecek” boyutlarda olmaması için Trump’la Erdoğan arasında bir trafik yaşanacaktır. 17 Kasım’daki Erdoğan-Trump görüşmesi, sahadaki harekatın boyutları bakımından da son derece önemli olacaktır. ABD Barış Pınarı harekatını en azından yavaşlatmak için şimdiden “ekonominizi felç ederiz” gibi tehditler savuruyor. Ankara da eldeki zamanı azami şekilde değerlendirmek için askeri harekatı olanca hızıyla sürdürüyor. Her halde Ankara, harekatın sağlayacağı güvenlik çıkarından daha fazla ekonomimize tahribat yapacak bir ambargo olmamasına dikkat edecektir. ABD ve Avrupa ile ilişkilerde IŞİD sorunu özellikle önemlidir.