Kemal Karpat hocamız sosyal bilimler ve tarih alanlarında büyük bir çınardı. Hem bir göçmen olarak, hem ideolojik şablonların dışına çıkan bir bilim adamı olarak yaşadığı acı tecrübelerle de büyük bir çınardı. . . Akademik hayatında bazen şucu, bazen bucu diye kötü muamelelere maruz kalmıştı. Nehir söyleşi tarzındaki “Dağı Delen Irmak” adlı kitabında şöyle anlatır: “Asıl mücadele edilmesi gereken mesele, devlet adına hareket eden, ruhsuz, kalpsiz ve insanları hiçe sayan bu ‘ejderha’nın maskesini indirmek, bunun yerine daha insani bir yüz, bir varlık koymak için çalışmaktır. Topluluğu kültürüyle, varlığıyla olduğu gibi gösterecek bir devlete ihtiyacımız var. ” (İmge, Yay, Sf. 273) Cemil Meriç de kendisini anlatırken aynı “ejderha”dan yediği sopaları sayarak şöyle yazmıştı: “Batı ülkesinde büyük bir fikir adamı, bir teorisyen olabilirdi. Ezdiler.