Lafı eveleyip geveleyip, edebiyat parçalamayacağım.
Dümdüz gireceğim mevzuya…
Metin Akpınar’ın o programda kullandığı ifadeler kesinlikle demokrasi adına bir garabettir.
Bakın…
Bir defa şunu kafamıza koyalım.
Eğer demokrasiden söz ediyorsak, demokrat lafını ağzımızdan düşürmüyorsak, ilk yapacağımız şey, demokrasinin ne olduğunu doğru dürüst özümsemek olmalı.
Hangi görüşte olursa olsun bir fikri özgürce savunabilmek ne kadar demokrasinin bir şartı ise, halkın sandık tercihine saygı duymak da aynı ölçüde demokratlığın bir gereğidir.
Bırakın seçilmiş bir hükümetin ya da siyasinin darbeyle aşağı indirilmesi için eylemde bulunmayı falan…
Bahsini açmak, imasında bulunmak dahi demokrasiyle asla bağdaşmayan çok çirkin şeylerdir.
Şimdi bir sürü itiraz gelecek bu yazdıklarıma biliyorum.
En başta da Metin Akpınar, Müjdat Gezen gibi duayen sanatçıları son dönemde Cumhuriyetin en büyük savunucusu gören CHP’li dostlarım yapacak bunu.
Meseleyi, “İfade Özgürlüğü” kapsamında değerlendirdikleri için en önce onlar çıkacak karşıma.
Çıksınlar hiç mühim değil çünkü ben yazdıklarımın sonuna kadar arkasındayım.
Üzülerek söylüyorum. Çünkü kendisi yıllarca severek, büyük beğeniyle ve takdir ederek izlediğim bir sanatçıdır…
Maalesef Akpınar’ın o programda sarf ettiği sözlerin düşünce ya da ifade özgürlüğü ile alakası yoktur.
DEMOKRASİ AÇISINDAN KABUL EDİLİR DEĞİL!
Yazıya başlamadan önce söz konusu programda Akpınar’ın ve Müjdat Gezen’in kamuoyunda epeyce reaksiyona neden olan o ifadelerinin videolarını izledim.
Ve gördüm ki evet. Metin Akpınar hakikaten bayağı saçmalamış.
Yaşlandığından mı yoksa canlı yayının verdiği heyecandan mı bilmiyorum; sürekli kendi kendisi ile çelişen, kendi söylediğini tekzip eden ifadeler kullanmış.
Mesela konuşmasının bir bölümünde önce hepimizin şikayetçi olduğu, dert yandığı ülkedeki kutuplaşmadan filan şikayet ediyor.