Bundan tam 10 yıl önce, eli veya ekonomisi petrole değmiş
herkesin ortak söylemi şuydu: "Dünyada ucuz petrol dönemi kapandı."
Hatta o dönemde Venezüella Devlet BaşkanıHugo Chavez "herkes
yüksek fiyatlara alışsın, dünya düşük fiyatlı petrolü unutsun"
diyordu.
Bu tezleri destekleyen yığınca araştırma bir zamanlar varili
2$ olan fosil yakıtın, giderekazalan
rezervler sebebiyle rekor fiyatlara çıkacağını
söylüyordu. Bu kehanet, geçici de olsa doğru çıkmış, geçen
yıl varili 140$'ı görmüştü.
Bugün durum çok farklı... 2015 başında bütçesini 100$'ın
üzerinde varil fiyatından yapan ülkelerin durumu
ortada... Rusya saldırganlığını
artırıyor, S.Arabistan vergi kavramıyla
tanışıyor, İran ve diğerleri "ürün ülkesi" olmanın
bütün olumsuzluklarıyla yüzleşiyor.
Rahmetli Özal "iyi ki bizde petrol yok" dediğinde ürün ülkesi olmak
yerine sanayi ve ileri teknolojiye ancak bu yoksunluk
sayesinde yönelebileceğimizi anlatıyordu. Haklıydı da... Bugün
yetersiz de olsa sanayileşmemiz bir noktaya
geldi, katma değerli üretimin önemiher birimizin zihnine
kazındı.
Petrolümüz yok ama enerji ihtiyacımız var. Hele ki 2023
hedeflerine koşacak isek şimdikinden %90 daha fazla
enerji gerekecek bize. Bugün petrol ucuz diye seviniyor
olabiliriz. Fakat geleceği, varil
fiyatına bağlayamayız.
200 üniversite, 60 teknokent, binlerce ar-ge
merkezi, enerjide yerli çözümleri geliştirmekiçin daha fazla
gayret göstermek zorunda. Enerji verimliliği de bir
kaynak olarak düşünülürse bu alanda Bakanlığın
başlattığı bilinçlendirme çalışmalarına yurt çapında
destek vermek şart.