Semih Özbey, Ferdi Polat, Müslim Altıntaş, Adil Kavak, Sedat Yabalak, Sedat Vardar, Vedat Kaya, Sedat Sungur’un yıllardır bölücü terör örgütü PKK’nın elinde olduğunu belki bilenimiz azdır. Onların dışında isimlerini öğrenemediğim 4 askerimizin daha teröristler tarafından tutulduğunu öğrendim.
Diyarbakır HDP il binası önünde bulunanların arasında bir kısmı çocukları PKK tarafından kandırılarak götürülenler olduğu gibi, hainler tarafından pusuya düşürülüp kaçırılan polis ve askerlerimizin yakınları da var. Bunlardan birisi de 17 Eylül 2015’te, Rize’den memleketi Malatya’ya giderken, yolu kesen teröristler tarafından kaçırılan Semih Özbey’in annesi Sadiye Özbey. Devletimizin yetkilileri, bölücü terör örgütünün elinde bulunan askerimizi, polisimizi aradan geçen uzun yıllara rağmen kurtaramamış olsa da onlar unutulmadı. Biz de onları unutmuyoruz.
O GÜN İÇİN SABREDİYORUM
Terör örgütünün kaçırdığı güvenlik görevlilerimizle bağlantı kuran bir dernek yöneticileri geçen nisan ayında mektupları ailelerine verdi. Onların, terör örgütünün elinde yıllardır tutulduğu gerçeğini de dikkate alıp Astsubay Semih Özbey’in mektubundan bölümler okuyalım:
“Aileme; bu mektubun size ulaştırılıp, ulaştırılmayacağını bilmeden size yazıyorum. Bütün aile üyelerim umarım hepiniz iyisinizdir. Beni soracak olursanız, iyi olmaya çalışıp kavuşacağımız gün için sabrediyorum. ‘Ben buradayım, sağım, ölmedim, yaşıyorum’ demek için yazıyorum. Sesimizi artık birileri duysun diye yazıyorum. Burada bize mektup yazma imkanı yıllar sonra çok geç olsa da verildi. ‘Mektup yazabilirsiniz biz ileteceğiz’ denildi. Ben de bu imkanı değerlendiriyorum ve size yazıyorum.
Sakın üzülmeyin, umudunuzu kaybetmeyin, hep taze tutup, koruyun. Dışarıda hayat normal seyrinde devam ediyor, bunun farkında ve bilincindeyim. Ben buradayım diye kendinizi hayattan ve olaylardan soyutlamayın, uzak tutmayın, hayatın normal akışına ve seyrine uyun istiyorum. Anne ve babamın ellerinden, kardeşlerimin yanaklarından öperim. Büyük küçük herkese selam söylüyorum. Allah’a emanet olun.”