“Stres testi”ne girmiş gibiyiz. Karanlıkta ve bilmediğimiz bir yolda yürüyoruz.
Üstelik yolculuğun ne zaman biteceği, nasıl sonuçlanacağı da kesin
değil. Özetle “belirsizlik” gibi son
derece önemli bir sorunla karşı karşıyayız; görmediğimiz,
duymadığımız, dokunamadığımız kısacası neredeyse hiçbir özelliğini
tanımadığımız meçhul bir düşman ile birlikte yolculuk yapıyoruz.
Hal böyle olunca da her şeye büyüteçle bakmaya başladık. Konu
hastalıksa anında ve hemen “Acaba ölür
müyüm?” korkusuna
kapılıyoruz. “Korkmayın, çözümü/aşıyı
bulduk!” diyorlar, “Acaba o aşı başımıza
yeni işler açar mı?” gibi saçma sapan düşünceler
üretiyoruz. Mutasyon meselesi...