Çocuğun imamlık yaptığı ikon cemaatine dair kimi tespitlerimizi Ömer Hayyam’ın “Ne Gülüyo-rsun, Anlattığım Senin Hikayendir! söyleyişi bağlamında suret, ikon, idol terimleri üzerinden iletmeye çalışmıştık.
Bu terimlerin Müslümanların çoğu için artık sıradanlaştığını, onların Hans Belting’in “Resim meselesinde iki kültür birbirinden ayrılır, çünkü farklı bakış pratikleri özellikle de resme yansır. Resim sadece sanatla ilgili bir mesele değildir; resim, iki kültürün (İslam ve Hristiyanlığın) zihniyetini ve dünyayla ilişkisini de ortaya koyar.” şeklindeki kavrayışının çok çok dışında durduklarını iddia edebiliriz.
Bu sebeple üstünde durmaya çalıştığımız fotoğrafı gören ve yazımızı okuyan birçok Müslüman’ın “Altı üstü sevimli bir çocuğun fotoğrafı; ondan hareketle büyük laflar etmeye ne gerek var.” serzenişine maruz kaldığımızı da biliyoruz. Nitekim biraz da sosyal deney maksatlı olarak, sosyal medyada birlikte verdiğimiz önceki yazımızla, söz konusu fotoğrafın aldığı etkileşim sayılarından tespit ettiğimiz ilk şey de budur.
Öte yandan fotoğraf altı yorumlardan, dikkatlerin asıl neye yöneldiğini “İnsan düşünmeyi, okumayı sevmez” hükmü bağlamında da...