Sokrates, Platon diyaloglarında, en önemli, en yüksek şeyler’i bildiklerini umduğu sofistleri, siyasetçileri, şairleri, tragedya yazarlarını, hatipleri, zanaatkarları.. konuşturmak suretiyle (zihini bir doğurtmayla) bulmaya çalışmıştır.
Onun aradığı en önemli, en yüksek şeyler’in ise, “... Atina’daki tüm faaliyeti ve insanlarla üzerinde konuştuğu şeylerin neler olduğu dikkate alınırsa, bunların hayatla, hayatın anlamı ile, ölümle, ölümden sonra bizi bekleyen kaderle, iyi yaşama ve mutlulukla ilgili şeyler olduklarını tahmin edebiliriz.” (Ahmet Arslan, İlk Çağ Felsefe Tarihi, İBÜ Yayınları, İstanbul 2014)
Dolayısıyla Platon’un diyaloglarında Sokrates, insanda doğuştan var olan (verili) bilgiye erişebilmek için konuşturan, ilgili kişiler ise konuşturulandır.