Hafta sonu Mersin’deydim.
Mersin eşrafından sevgili dostum Fatih Kısa, oğlu Furkan’nın yuvasını kurdu; yeni aileye mutluluklar diliyorum.
Düğünler, sevinçlerimizi de paylaşma esasıyla dostluk görevlerimizden birinin ifasına sebep olduğu kadar, yıllardır göremediğimiz arkadaş ve tanışlarımızla buluşarak hasret gidermemize sebep olması bakımından da önemlidir.
Nitekim Furkan’ının düğününde de bu, şu malum döngüyle birlikte tahakkuk etti: gençliğimizde birbirimizin düğünlerine katılırdık, sonra çocuklarımızın sünnetlerine katılmaya başladık; şimdi ise onların mutluluklarına şahitlikte buluşuyoruz.
Son aşama ise cenazelerimizde buluşmak olacaktır. Zaten birer birer göçüp gidiyoruz sessizce. Gidiyoruz ama kaybolmuyoruz elbette, Rabbimize hamdolsun, bu kez “orada çoğalıyoruz.”
Ne güzel bir tevafuktur ki, Mersin’deki sayılı günümüzde, sevgili dost Mustafa Erim’in başkanlığında faaliyet gösteren Mersin Dil ve Edebiyat Derneği’nin yeni bir yayınının takdim – tanıtım toplantısına da katıldım.