İslam edebiyatında, İbnü’l-Fârız (v. 1235) kadar “el-Kasîdetü’l-hamriyye / el-Kasîdetü’l-mîmiyye”si ile divanındaki “el-Kasîdetü’t-tâiyye / et-Tâiyyetü’l-kübrâ” kasideleri başta gelmek üzere, nerdeyse söylediği ber beyitle, hem kendi zamanının hem de bilahare başını İbn Teymiyye’nin (v. 1328) çektiği zahir ulemasının tekfirine muhatap olmuş başka bir şair daha olmasa gerektir.