Mete Çamdereli’nin tespitleriyle, medya bir din, uzamı da kendisinden ibaret olduğuna göre, onun içine çektiği ya da faaliyetine kattığı her şeyin bu dine ve uzama hizmet etmesi kaçınılmazdır. Zira temsil esaslı medyada, temsilî olmayan bile bir temsile dönüşür; temsilsiz olan kendi temsilsizliğini medyatik temsilin içinden ancak görünürlüğe sunabildiği için o süreçte zorunlu olarak kendisi de bir temsil nesnesi hâline gelir.
Anlaşılması ilk bakışta biraz zor görünen bu ifadeleri, asıl konumuz olan dinî objelerin iftar ve sahur programlarına mahsus stüdyolarda dekoratif birer nesne olarak kullanılmaları üzerinden şöyle açabiliriz:
Dinî yayın stüdyolarının hacmine ve dekor tarzına uygun olarak, ahşap ya da metalden imal edilmiş üç boyutlu Lafz-ı Celâl, Hz. Muhammed (sav), elif, vav, hû, hüve, hiç, aşk, besmele, kelime-i tevhid vb. yazıların esası hüsn-i...