Müslümanların hakimiyetinde olsaydı Kudüs (Mescid-i Aksâ) için, biri kozmolojik diğeri zamansal olmak üzere iki tarihten söz edebilirdik.
Zira, Sezai Karakoç’un dilimize pelesenk ettiğimiz “Ve Kudüs şehri. Gökte yapılıp yere indirilen şehir” dizesinde “özet-lenmiş” olarak dile getirdiği Kudüs’ün yaratılış hakikati, başta İbn Haldun olmak üzere (Mukaddime), Na’îmî (Fezâ’il’i Kuds) ve Muhammed el-Yemenî (Tuhfetü’l Âşıkîn Fezâil-i Mekke ve’l-Medine ve’l Kudüs) vd. tarafından kozmolojik ve zamansal tarih boyutuyla anlatılmıştır.
Buna göre Kudüs, Peygamber efendimizin bir hadisine de konu olduğu şekliyle Mescid-i Haram’dan (Beytullah’tan) kırk yıl sonra (Hz. Adem’den iki bin yıl önce) yaratılmış, kimi rivayetlere göre her iki Beyt de, Hz. Adem tarafından Rabbimizin emri ve tarifiyle bizzat inşa edilmiştir.
1917’de İngiliz hakimiyetine geçmesinden sonra ise, Irgun - Lehi adlı İsrail terör örgütlerinin çocuk, kadın, genç, yaşlı demeden 254 Filistinliyi, ani bir baskınla hunharca katlettikleri 9 Nisan 1948 tarihli Deir Yasin acısından itibaren kullanılan en-Nakba’yı (Felâket Günü’nü) son yüz yılın tamamına teşmil ederek baktığımızda, Kudüs’ün “Filistin Sorunu”nu tek başına temsil ettiğini görüyoruz.
Dolayısıyla kozmolojik ve zamansal tarihine göre, siyasi durumunun en somut resmi olarak en-Nakba devri, kendi zamanımızın gerçekleri ve bizim Kudüs ile sorumlu ve sorunlu ilişkimizin hikayesi olması bakımından birinci sıraya yerleşmektedir.
Sorumlu ve sorunlu ilişkimizden kastımın bir yönü de, Peygamber Efendimizin emri olarak Kudüs’ü ziyaretimizin maksadını tayin etmekle alakalıdır.