Hayatta başarıların ödüllendirilmesinin gerekliliğini ifade etmek için “Marifet iltifata tabidir, müşterisiz meta zayidir” sözü söylenmiştir. “Marifet iltifata tabidir, müşterisiz meta zayidir” sözü kişilerin yapmış olduğu işler neticesinde başarılarının takdir edilmesi halinde daha verimli işler yapacaklarını belirtmek için kullanılmaktadır. Mârifet, Arapça irfan sözcüğünden gelir ve hüner, beceri demektir. İltifat, Arapça gönül alma, ilgilenme demektir. Başarı, takdir edildikçe artar ve denir ki, “İltifatsız metâ zâyidir.” Marifet de irfanla aynı köktendir, ama bazıları ikisi arasında şöyle farklar görürler. Marifet duyularla bilmedir, irfan ise ruhi bir hissediştir. Marifet daha çok sıradan bir bilgiyi anlatır, internet şebekesinden bile alınabilir, irfan ise ancak ruhun şebekesinden kazanılır. Marifet basarla/gözle de elde edilebilir, irfan ise ancak basiretle kazanılır. Dolayısıyla marifet; takvadan, basiretten ve firasetten hali değildir. Marifete iltifat, bir anlamda takvaya, basirete ve firasete iltifattır.
Takdir duygusu, başarının devamı için ortaya konulan bir destektir....