İnsanı en çok ‘gerginlik’ yoruyor.
Görüş ayrılığı değil, tartışma değil; gerginlik. Ya da ben öyleyim, bilmiyorum. Karşısındakine bağıran birini gördüğümde, oradan koşarak uzaklaşmak istiyorum.
*
En yorucu olan da, siyasilerin gerginliği. Onların yarattığı gergin gündem toplum açısından gerçekten çok yorucu.
Neyi paylaşamadıklarını anlayamayacak noktaya geliyoruz bazen. İktidar dediğiniz; ülkeyi, devleti yönetme sorumluluğuna sahip olanlar.
Muhalefet de; iktidara yani ülkeyi, devleti yönetme sorumluluğuna talip olanlar. Mevzu bundan ibaret. Esas olan ülkenin, milletin menfaatleri ve mutluluğu. Yönetilenler için ‘hayati’ yani konu. Yönetenler ya da yönetmeye talip olanlar için değil. Siyaset bir hayat memat meselesi değil.