Unutuyoruz. Herkesi, her şeyi unutuyoruz. Aramızdan ayrılıp gidenleri, o gidenlerin geride bıraktığı sözleri unutuyoruz. Dün 24 Ocak’tı misal. Uğur Mumcu’nun 24 Ocak 1993’te öldürülüşünün 29’uncu yıldönümüydü dün.
Neredeyse 30 sene olmuş ve (otomobiline yerleştirilen) bombalı suikastın faili hâlâ meçhul. Düşünün işte. Seri operasyonlarda, soruşturmalarda, davalarda kim kimdi, ne neydi unutmuşuz. Unutturulmuş. Uğur Mumcu’nun, hayattayken söyledikleri, yazdıkları da öyle…
1993’TEKİ SÖZLERİ
Yeri gelince hatırlıyoruz. O da birkaç günlüğüne. “Bak adam söylemiş seneler evvel. Ta ne zaman yazmış bugün olanları. O günlerden görmüş aslında bugünü” türünden cümlelerle hakkını teslim edip üç gün sonra yine unutuyoruz. Uğur Mumcu’nun, uğradığı suikast sonucu yaşamını yitirdiği 1993’te söyledikleri, yazdıkları gibi…
Bakın, o dönem bir televizyon programında Nazlı Ilıcak ve Taha Akyol’a konuk olan Mumcu “Laikliğin tehlikede olduğunu düşünüyor musunuz?” sorusuna nasıl cevap vermiş: “Bazı gözlemlerimiz var, altını çizmek gerekiyor. Opus Dei, bir Katolik örgütlenmesinin adıdır. Siyaset, ticaret ve din üçgeni arasında gelişir. Türkiye’de de İslamcı ideolojiye buna benzer yeni bir parasal kaynak bulundu.