Başlıktaki sorunun cevabı bana kalırsa hayır. Ancak dışarıdan bakanlara ve içeride olmasına rağmen sanki dışındaymış gibi düşünenlere göre evet. İlk gruptakiler iki ülkenin savaşabileceğini, çünkü siyasetlerinin savaşa gereksinim duyduğunu iddia ediyor. İkinci gruptakiler ise Türkiye’nin savaşması gerektiğini, çünkü çıkarlarının en iyi savaşarak korunabileceğini ima ediyor. Biraz daha itidalli olanlar ise küçük çaplı bir çatışma olasılığından söz ediyor.
İlk gruptakilerin en güçlü argümanı Ümit Yaşar Oğuzcan’ın şiiri, Rüştü Şardağ’ın bestesinden yola çıkılarak yapılan açıklamalar. Onlar bir gece ansızın gelebileceğimize belli ki bizden çok daha fazla inanmışlar. Türkiye’nin Suriye’de, Libya’da ve daha başka yerlerde farklı biçimlerde kanıtladığı askeri gücüne dayanarak adalara müdahale edeceğini düşünüyorlar. Çoğunlukla iktidar yanlısı yayın yapan gazetelerin manşetlerine bakıyorlar.
Daha da önemlisi onlar muhalefetin de savaşı destekleyebileceğini, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın açıklamalarını yetersiz bulduklarını, muhalif kanatta olduğuna inandıkları emekli amirallerimizin ve gazetelerimizin daha da sert olduğunu varsayımlarının delilleri olarak sunuyorlar....