Bu topraklar üzerinde iktidara gelmiş her yönetim mutlaka bir
devletin işbirlikçisi, hatta uşağı olmakla itham edildi.
Kimi padişaha "Alman âşığı" kimine ise "İngiliz uşağı" denildi.
Rejimin resmi gazetesi Cumhuriyet'in "Faşist Almanya'ya Kemalist
Türkiye'den selam" manşetleri attığı yıllarda iktidarda olanlara
"Nazi işbirlikçisi" dendi.
Kore'ye asker gönderdi, NATO'ya girdi, Marshall yardımlarını aldı
diye Adnan Menderes "Amerikan uşağı" olarak yaftalandı.
Fakat ne hikmetse aynı Menderes'i "Rusya'ya yakınlaştığı
gerekçesiyle" deviren de uşaklık yaptığı söylenen ABD oldu.
Demirel'in lakabı "Morrison 'Süleyman'dı..." Bülent Ecevit'in
seçim konvoyları "komünistler Moskova'ya" diye yuhalanırdı...
Özal Türkiye'yi "küçük Amerika" yapmaya çalıştığı gerekçesiyle
yerden yere vurulurken, Çiller'in "aslında ABD vatandaşı olduğu"
konuşulurdu.
Erbakan'sa kimi zaman İrancılıkla, kimi zaman da "Arabistan
işbirlikçisi" olmakla suçlanıyordu...
2002'den beri iktidarda olan AK Parti ve kurucusu Erdoğan da
nasibini aldı elbette bu furyadan...
Ulusalcılar Büyük Ortadoğu projesi sakızını hiç ağızlarından
düşürmediler...
Avrupa Birliği'ne çok taviz verildiğinden yakındılar.
Solcular için yabancı devletlerin ülkedeki askeri üsleri
teslimiyetin bir kanıtıydı...
Fetullahçılar ise devletin İran'a teslim edildiğini
söylüyorlardı...
Kimilerine göre de Erdoğan ülkeyi "Araplara satmıştı." Bazılarına
göreyse Rusya'ya...