Bir araya gelip havuz kuran muhalefetin, seçimlerdeki
milyonlarca oy farkını izah etmek için çırpınışını izliyoruz.
Çırpınış, çünkü içine düştükleri havuzda sarıldıkları her şey
kendileri gibi "batan" cinsten...
Çok sinirli oldukları için mi batıyorlar yoksa battıkları için mi
çok sinirliler doğrusu onu da kestirmek zor.
Ancak, etraftaki can simitlerine rağmen diz boyu suda debelenirken
hallerin hal olamadığı ortada. Öyle ki onlar adına başkaları
utanıyor.
Ancak bu seçimde işi hakikaten abarttılar. Sanki ayıpmış gibi, "seçmenin kendisini düşünmesine" vurgu yapan "Makarna" edebiyatını bıraktılar. Şimdi tam tersini, "seçmenin kendisini hiç düşünmediğini" söylüyorlar.
Aynı ülkede yaşadıkları, yoksul, muhafazakâr ya da dört yıllık kıytırık bir fakülte bitirmemiş insanların siyasi tercih yapamayacak "aptallar" olduğuna inanmışlar.
Daha kötüsü, bizlerin de inanmasını istiyorlar ve reddedersek kızıyorlar, sitem ediyorlar...
Aşağıdaki satırlar, avukat bir vatandaşa ait:
"Nasıl koyduk diyen adam adliyede taşeronda temizlik işçisi. Sigortası yok. Karısı hamile. Maaşı 1000 TL. Koyulan adam yani ben Avukatım. Gelirim ayda 30.000 TL'nin üzerinde. Ve o işçi sigortalı işi olsun 2200 TL maaş alsın, çocuğu üşümesin diye sabaha kadar sandık başında bekledim."
Evet evet, kırk yaş üstü, bol kaslı... *** Ne güzel anlatır değil mi, Oğuz Atay "Oyunlarla yaşayanlar"da bu soldan sağa lümpenliğin bu hallerini:
"Ey sevgili milletim!
Neden böyle yapıyorsun?
Neden az gelişiyorsun? Niçin bizden geri kalıyorsun? Bizler bu kadar çok gelişirken geri kaldığın için utanmıyor musun?"Çetin Altan'ın "kendilerinden az kazanana ayak takımı çok kazanana hırsız derler" şeklinde tarif ettiği zekâ ve ahlak fakirleri keşke dışarıdan nasıl göründüklerini izleyebilselerdi.