1924-45 yılları arasında tek parti iktidarının; demokrasi, fikir
hürriyeti, medya serbestisi anlayışı ve uygulaması hakkındadır:
1. İstiklal Mahkemesi giyotinleri avukatsız ve Yargıtaysız idam
kararları veriyor, mahkum olanlar kısa zamanda ipe çekiliyordu.
2. Yarın gazetesi sahibi ve baş muharriri Arif Oruç, canını
kurtarmak için Bulgaristan’a kaçmıştı.
3. Muhalifler gazete çıkartamıyor, yazı yazamıyordu.
4. Bursa’da, Ulucami minaresine çıkıp Ezan-ı Muhammedî okuyan
Müslüman vatandaşa korkunç zulümler yapılmıştı.
5. Fikir hürriyetinin “F”si bile yoktu.
6. Eski Maliye Vekili (Bakanı) Cavit bey, Dönme olmasına rağmen
asılmıştı.
7. İktidarın astığı astık kestiği kestikti.
8. Halka sormadan, referandum yapılmadan, Ayasofya camilikten
çıkartılmıştı.
9. İstanbul’da Ayazpaşa camiinin minaresi, Park Otelin orkestrasını
rahatsız ettiği için, geceleyin belediye temizlik amelesine
yıktırılmıştı.
10. Ezan-ı Muhammedî okumak yasak edilmişti.
11. Tasavvuf tekkelerinde zikrullah edilmesi yasaklanmıştı.
12. Bütün İslam medreseleri kapatılmıştı.
13. CHP’nin aylık fikir dergisi ÜLKÜ’de, “En iyi din terbiyesi
dinden hiç bahs etmemektir” cümlesi yayınlanmıştı.
14. Camiden çıkarken dalgınlıkla takkesini başında unutmuş olan
Müslümanlar tutuklanıyordu.