Birkaç haftadır masamın üzerinde Ömer Erdem’in yeni şiir kitabı “Güneş Kalır Bir Başına” (1) duruyor. Bunu ‘kitap geldi ve bir köşeye bıraktım’ anlamında söylemiyorum elbette. Kitap gelir gelmez bir solukta okudum ve yeniden okumak üzere göz hizasında bir yer koyarak irtibatı sürekli kıldım diyelim…
Ömer Erdem nitelikli ve derinlikli bir şair, dolayısıyla şiirlerini ilk okumadan sonra zihinde dinlenmeye bırakmak gerekiyor. Zira bu şiirler daha içeriden okumayı hak edecek bir özellik taşıyor. Bu yüzden ben de şiirin içindeki patikalarda biraz dinlenerek, biraz vitamin değeri yüksek müziklerle buluşarak ve de hayatla şiir arasındaki anlam haritalarını izleyerek yürümeye özen gösteriyorum.
Çünkü Ömer Erdem’in şiiri hayatımızı kuşatan ve sıradanmış gibi gözüken bütün ayrıntıları ince bir işçilikle şiirsel bir evrene dönüştürüyor.
Eğer Erdem’in şiirini, imgelerin derinine inmeden çalakalem okursanız müphem bir şiir olduğunu söyleyebilirsiniz. Ama dizeler arasında akan anlam ırmağına...