Oruca veda ettik ve bugün bayramın ilk günü… Bütün toplumlarda bayramlar sevinç ve mutluluk günleridir. Ancak bizim gibi kültürel ve siyasal hafızaları yaralı toplumlarda acılar, hüzünler kapınıza dayanır ve sevince hep geç kalırsınız…
Her bayram olduğu gibi bu kez de bir bayramı daha hukuksuzluklar ve özgürlüklerin üzerine çöken kara bulutların gölgesinde idrak ediyoruz.
Eğer normal bir ülkede yaşıyor olsaydık, kelimelerin ahengine hiç dokunmadan coşkulu bir bayram yazısı yazmak isterdim.
Ama ne yazık ki Türkiye’den başlayarak bütün İslam ülkelerinde insani duyarlıkların her geçen gün kaybolduğu, vicdanların duyarsızlaştığı, İslami hassasiyetlerin bile alınıp satılabilir bir metaya dönüştüğü hüzün verici bir iklimi yaşıyoruz.
Ne yazık ki bizim mahalleye ve özellikle de bütün İslam dünyasına artık adalet uğramıyor. Kılı kırk yararak adalet dağıtması gereken kurumlar, hiçbir hukuki gerekçe olmadan insanları mahkum ediyor, Allah’ın adaletle ilgili emirlerine bile meydan okuyarak insanların özgürlüklerini ellerinden alıyor.
Dünyanın bütün coğrafyalarında zulme uğrayanlara duyarlı olması gereken bu ülkenin insanlarına bir haller olmuş...