Şu günlerde kendime, piyanonun ‘ebedi ustası’ ünlü cazcı Abdullah İbrahim’in şarkılarından oluşan özel ve küçük bir konser düzenlemiş bulunuyorum. Ve konser Soweto Direnişi sonrasında Apartheid karşıtlığının simgesi haline gelen o ünlü Mannenberg adlı parçasıyla başlıyor... Sonra sırasıyla Soweto, Whoza Mtwana, The Monuntain, Calypso, African Market, Blue Bolero, Namhanje, “Yarona” albümünde yer alan Nisa ve gecemi aydınlatan Ishmael..
Ishmael şarkısı başladığında bir süre sonra piyanonun sesi yavaşlıyor ve bir anda yüreğimi titreten bir ses “Bismillahirrahmenirrahim...” Besmeleden sonra Abdullah İbrahim sırasıyla “elham”ı, “Allahüla’yı” okuyar ve parça “Lailaheillallah”la son buluyor. Piyanosunu deruni bir zenginlikle buluşturan İbrahim’in bu parçasını dinlerken, bir taraftan da caz dinlemeyi küçükseyen çevrelerin zihin dünyalarının fotoğrafını çekmeye çalışıyorum. Muhtemelen bu kez de “piyano ile besmele mi okunur” diyerek yüreklerinin kapılarını müziğin evrensel sesine kapatmaya devam edeceklerdir.