Zekice kurgulanmış senaryosu, yönetmenin oluşturduğu olağandışı atmosfer, barındırdığı şahane sürprizler, başta Kang-Ho Song olmak üzere ortaya konulan nefis oyunculuklar, hatta kusursuz görüntü yönetimi falan değil filmi başyapıt haline getiren, başka çok başka bir nedenle ‘büyük film’ Parazit.
Bong Hoon-ho, belirgin bir taraf tutma refleksine düşmeden üç aileyi odağa koyarak bugünün Güney Kore’sinde aklına takılan hemen her hususa net, berrak, sözünü esirgemeyen eleştiriler getiriyor. Üstelik bu eleştirileri de ‘dikkat, eleştiri yapıyorum’ deme ihtiyacı duymaksızın koyuyor ortaya. Filmi büyük, çok büyük yapan husus da burada gizli işte.