İsmail Kılıçarslan Yeni Şafak Gazetesi

Son bir hikâye

Son bir hikâye için vaktim var mı, söyle bana. Destansı olması gerekmez. Okuyanı başka dünyalara götürmesi gerekmez. Gözleri dolarak okumasa da olur kimseler. “Yazarın burada aslında anlatmak istediği” diye...

17 Nisan 2022 | 348 okunma

Son bir hikâye için vaktim var mı, söyle bana.

Destansı olması gerekmez. Okuyanı başka dünyalara götürmesi gerekmez. Gözleri dolarak okumasa da olur kimseler. “Yazarın burada aslında anlatmak istediği” diye başlayan analizler yapılmasa da olur hikâyem hakkında. Genç erkekler sevgililerine belki kalplerini kazanırlar diye, genç kızlar genç arkadaşlarına belki aynı duyguyu yakalarlar diye yollamasalar da kabul.

Son bir hikâye için vaktim var mı, söyle bana.

“Büyüyünce öğretmen olmak istiyordum; büyüdüm, öğretmen oldum” diye başlayan olağanüstü klasik bir hikâye olabilir. O köy okulunda, köyün ağasının yakışıklı ve iyi kalpli oğlu âşık olabilir öğretmene. Babası almamak için diretir ama sonunda düğünleri köy ortasına yakılmış bir ateşin etrafında yapılır. Aşk kazanır. Aşkın kazanma ihtimali kazanır....

YAZININ DEVAMI

YAZARIN DİĞER YAZILARI
Sosyal çürüme yazıları 6: Gösterişli sefalet cumhuriyeti 30 Nisan 2024 | 3.469 Okunma Bi şey yapmalı! 28 Nisan 2024 | 416 Okunma Sosyal çürüme yazıları 5: Varlık vehmi cumhuriyeti 27 Nisan 2024 | 337 Okunma Sosyal çürüme yazıları 4: Ahlâkî pozculuk cumhuriyeti 23 Nisan 2024 | 452 Okunma Sosyal çürüme yazıları 3: Şişirilmiş dudaklar cumhuriyeti 20 Nisan 2024 | 918 Okunma