Sen benim kim olduğumu biliyor musun? Bilmiyorsun elbette.
Ben hatalı verilmiş pasların unutulmaz oyuncusuyum. Yanlış zamanda yanlış yerde olmaların üstadıyım. Sınıfın en arka sırasına oturtulan yeşil gözlü ve aslında çok zeki o çocuğum. Arka bahçeye giden topların mecburi toplayıcısıyım. Bin tane de alsam çiklet kartı koleksiyonu bir türlü tamam olmayanım. Eksik kalanım ben. Eksik olanım. Örnek gösterilmeyenim. Takdir edilmeyenim.
Sen benim kim olduğumu biliyor musun? Bilmiyorsun elbette.
Ben sır saklayanım. Ondan laf çıkmaz denilen adamım. Hakkında “bakma sen, aslında sıkı çocuktur” denilenim. Sıkıya gelenim ben. Yokluğu bilenim. Başkasının yerine de utananım. Mahcubum hep. İnsanı ve hallerini merak edenim. Kavgadan kaçmayanım. Mecbur kalmadıkça kavga etmeyenim. Bir parlak dize, bir cilalı imge için sancı çekenim. Uykusu kaçanım ben. Uykusu kaçanları bir araya getirip dünyanın en uzun uykusunu uyumalarını sağlama hayali kuranım. Hayalciyim ben. Yeteri kadar gerçekçi, yeterinden çok romantiğim. Her şeyin iyi olacağını düşünenim. Hiçbir şeyin düzelmediğini görerek büyüyenim. Issız yerlerin gideniyim. Issız duygular bekçisiyim.
Sen benim kim olduğumu biliyor musun? Bilmiyorsun elbette.
Gereksiz uzamış bir romanın hiç merak edilmeyen sonuyum ben. Kalemin mürekkep akıttığı harfin lekesiyim. Çok bilenen şiirleri ezberine alamayanım. Uygun durumlara uygun cümleler kuramayanım. Dili dişi kilitlenenim. Üzgünlüğünü gizleyenim. Sevincini belli edemeyenim. İki çift lafı bir araya getirip iki lafın belini kıramayanım. Zamana ayak uyduramayanım. Çağın gereklerini anlamlı bulamayanım. Altını bakırdan ayıramayanım. Türkü dinlerken gözü dolanım. Sadri Alışık filmlerinde ağlayanım.