Gece saat on bir civarında eve döndüm. Yatmaya hazırlanırken "Ne
var, ne yok" diye haber kanallarına bakmaya karar verdim. Açtım..
Sabahtan beri "Kırmızı" yazı dönüyorlar ya, adetleri üzere.. İlk
geçen haberi okudum.. Altı saat önce ben evden çıkarken bu haber
"Son Dakika" diye geçiyordu. Hala "Son Dakika" diye geçiyor.. "Yuh
size" dedim, yattım..
Öyle öfkeliyim ki, ertesi sabah açmadım bile hiç birini.. Ofise
geldim. Odama girdim. Yasemin açmış, hazırlamış her günkü gibi
haber ekranını.. İster istemez baktım..
Bir gece evvel "Yuh olsun" dediğim altı saatlik haber, ertesi sabah
hala ayni kırmızı yazı, ayni "Son Dakika" uyarısı ile geçmiyor
mu?.
Son Dakika'nız başınızda paralansın sizi ruhsuz, saygısız, tembel,
gazeteciliğin "G" sinden uzak adamlar?.
Kabahat sizde değil, sizi oraya koyanlarda..
Yahu içinizde bir tane mesleğine aşık, bir tane "Fark yaratmak"
isteyen, bir tane gazetecilik yapmayı düşünen "İnsan" yok mu?.
Diyelim yok?. Yahu o kanalın yöneticileri, patronları içinde bir,
tek bir kişi kendi kanalına arada sırada göz atmaz mı?. On dakika
baksa görecek rezilliği.. Ama kendi kanalını izleyen sahip, ilgili,
yetkili yok.. Belli..
Ondan meydan boş zaten.. Ondan "Haberciliğin H'si" yok Haber
Kanallarında.. Hem de yıllardan beri.. Anlayın ilgisizliği..
Anlayın gamsızlığı.. Anlayın izleyiciyi eşek yerine koymanın
ölçüsünü..