Durup dururken mesajlar yağmaya başladı, cebime.. Aileden..
Kardeşlerden.. Önce Kemal.. Sonra Serpil.. Hatta bana bugüne dek bu
konuda tek mesaj atmayan Öcal Ağbimden..
"TRT Müzik'te şu program var, şu gün
şu saatte. Haberin olsun.."
"TRT Müzik'te yeni bir program başladı.
Harika.."
"TRT Müzik'te bir yığın yeni program var.
Hepsi çok güzel.."
Önce aldırmadım. Çünkü TRT Müzik'ten umudumu kesmiş, açmaz
olmuştum. Sabah kahvemi içerkenki gazetemi okuma sırasında ve asıl
öğleden sonraki ortalama 3 saatlik okuma saatlerimde TRT Müzik hep
açık olurdu.
Evde sessizliği sevmem bir.. Loşluğu sevmem iki.. Hele de okurken.
Fonda bir müzik olmalı.. Salon da ışıl ışıl.. Okurken gündüzleri
bile iki spot lambası tepemde yanar, öylesi..