1952 yılında babamın tayini çıkınca ayrıldığım Kilis'e tam 63
yıl sonra yeniden gidebildim.. Bir kaç yıl önce Musabeyli ilçesinde
bir okula, restorasyonu için yardım ettim diye adımı vermişlerdi
de, Nebil, Sunay, ben, kurdela kesmek için giderken, Kilis'in
yanından geçmiştik. Onu saymıyorum tabii..
Antep'e kaç defa gittiğim halde, bir türlü denk getirip 60
kilometre ötedeki Kilis'e geçememiştim.
Kilis'te bir caddeye adımı verdiklerinde, Kilis vilayet olurken,
ilk vali olarak atanan Mülkiye'den sevgili sınıf arkadaşım Güner
Özmen (Genç yaşta kaybettik. Nur içinde yatsın) ısrarla davet
ettiği halde..
Kısmette yoksa olmuyor..
Sevgili kardeşim, Beylikdüzü Kilisli Lokantası'nı kuran Mehmet
Şahiner "Ağabey Kilis'te bir "Kilis Yemekleri Tadım Yarışması ve
Festivali düzenlendi. Seni de jüriye istiyorlar" deyince, "Hadi
Hıncal, kısmet bugüneymiş" dedim..
Atladım uçağa..
Havaalanı Antep'te.. Orda sevgili dostum, kardeşim, bizim salı
yemeklerinin muhalefet lideri (Celal Başkan hep muhaliftir ya)
Celal Doğan karşıladı. İki saat ağırlayıp, Kilis'e uğurladı.
Dönüşte gene iki saati Antep'te geçirdik..
Seyahatin en unutulmaz anlarını gidiş ve dönüşteki Antep sürecinde
yaşadık..
Tam 63 yıl sonra gördüğüm benim canım Kilis'im mi?.
Kelimenin tam anlamıyla hayal kırıklığı..