“(Bu ganimet)) Allah'ın lütuf ve rızâsının peşine düşerek
Allah'ın dinine ve Resulüne yardım ederlerken yurtlarından ve
mallarından uzaklaştırılmış olan yoksul muhacirlerin hakkıdır. İşte
onlar dosdoğru kimselerdir./ Onlardan önce bu yurda yerleşmiş ve
gönülden inanmış olanlar, kendilerine göç edip gelenleri severler,
onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık duymazlar;
ihtiyaç içinde olsalar bile onları kendilerine tercih ederler. Kim
nefsinin bencilliğinden korunmayı başarırsa işte kurtuluşa
erecekler onlardır./ Bunların ardından gelenler de “Ey rabbimiz”
derler, “Bizi ve bizden önceki iman etmiş kardeşlerimizi bağışla;
kalplerimizde iman edenlere karşı kötü bir düşünce ve duyguya yer
bırakma. Rabbimiz! Kuşkusuz sen çok şefkatlisin, çok
merhametlisin.” (Haşr:59/8-10)
“İhtiyaç içinde olsalar bile onları kendilerine tercih ederler”
cümlesinde ifade edilen, yazının başlığına “mümin önceliği
kardeşine verir” şeklinde aktardığımız ve Allah'ın hoşnut olduğu
kullarına özgü olan ahlaka “îsar ahlakı” denir.