Kur’an-ı Kerim’de ve Sünnet’te insanın aslı, farklı renklerde ve dillerde insan gruplarının yaratılma hikmeti, Müslümanlar arası sosyal ilişki (kardeşlik) ve bu ilişkinin gerektirdiği yardımlaşma, dayanışma ile ilgili birçok âyet ve hadis vardır. Bunlara bakıldığında İslâm’ın tasarladığı toplum modelinin “ümmet modeli” olduğu açıkça görülür. Ümmet, inanç birliğine dayanan, ırk, dil, renk, soy, coğrafi sınırlar gibi unsurların ayırıcı olmadığı büyük insan gurubunu, topluluğunu ifade etmektedir. Ümmeti diğer insan topluluklarından ayıran önemli özellikler arasında iman, örneklik ve dünya üzerinde adalet, hürriyet ve güvenliğin tesisi vazifesi vardır. Yani Müslümanlar birlik olup bilimde, teknolojide, ekonomide, askerlikte, dünyanın en üstün gücüne ulaşmayı hedeflerken bunu, zayıf toplulukları sömürmek ve hizmetinde kullanmak için değil, yüce İslâmî ve insânî amaçları gerçekleştirmek için isteyeceklerdir.
Çağımızda hakim güç ister tek merkezli olsun ister iki merkezli olsun, her iki durumda da yıllar boyu görüldü ki, gücü elinde bulunduranlar, bunu hem birbirini dengelemek ve caydırmak için hem de daha zayıf olan toplumları...