Fazilet, güzel ahlak, yüce kişilik hayatın önümüze çıkardığı imtihanlarda belli olur. Kişilerin ikbal ve idbar dönemlerine göre taraf ve ağız değiştiren insancıklar imtihanı kaybedenlerdir. Bu tiplerden devletlûlerin uzak durması zorunludur. Bunlar tatlıya meraklı sinekler gibidir ve sinek hiçbir işe yaramaz, mide bulandırır, mikrop taşır. Bir ülkede yönetim emaneti omuzlarına yüklenmiş olan kişiler başarılı olabilmek için daima istişareye, uyarıya, iyi niyetli ve yapıcı tenkide açık olurlar, olmalıdırlar. Çevrelerine bir şekilde ulaşmış insanları, “evet efendimci mi, kendi menfaatini hiçe sayarak haktan ve hakikatten yana mı” sorusunu sorarak değerlendirmeli ve istihdam etmelidirler. Sayın Erdoğan ile Sayın Davutoğlu, bugün hariçten gazel okuyanların bir kısmı başka âlemlerde dolaşırken dost olmuş, birbirini sevmiş, yönetim emanetine zarar gelmesin, iyi ve daha iyi olanı bulalım ve uygulayalım diye karşılıklı konuşmuş, istişare etmiş iki güzel insandır. Yakından bilerek söylüyorum: Davutoğlu bir makama talip olmamış, Erdoğan Başbakan ve Cumhurbaşkanı iken ısrarla çağırdığı vazifeleri -mevcut şartlarda ona hayır demeye Allah razı olmayacağı inancı ile- kabul etmiş, çok sevdiği kürsüsünden ayrılmış, okuyup yazmayı bu yüzden aksatmış, gece gündüz canla başla çalışmış bir millet evlâdıdır.