Müslümanın bazı yerlerde konuşmasının haram veya mekruh
olduğu ve yaptığı ibadetlerin sevabını yok
edeceği bildirilmektedir...
Dilimizin âfetleri -32-
Resûlüllah Efendimiz, (Allaha ve âhiret gününe iman eden,
ya hayır söylesin veya sussun!) ve yine, (Sözün en
hayırlısı, az ve öz olandır) gibi daha birçok öğütleriyle,
nerede ve nasıl konuşulması lâzım geldiğini Müslümanlara haber
vermiş ve bizzat yaşayarak örnek olmuştur... Fıkıh kitaplarında,
Müslümanın altı yerde konuşmasının haram veya mekruh olduğu ve
yaptığı ibadetlerin sevabını yok
edeceği bildirilmektedir:
1.Camide konuşmak: Camiye girenin orada namazı bekleyenlere selam vermesi iyi olur. Fakat camide sünneti kılıp, farzı beklerken, dışarıdan gelenin selamını almak, sünnet ile farz arasında bir şey okumak, konuşmak ve nafile namaz kılmak sünnetin sevabını yok eder. Vakit az ise, tefekkür veya kalben zikretmeli, vakit fazla ise, kaza namazı kılmalı! Eğer Kur’ân-ı kerim okunuyorsa, dinlemek çok sevaptır. Sabahın sünnetini evinde kılıp gelen kimse de, camiye gelince, konuşmaz, sesli olarak bir şey okumaz. [İslâm Ahlâkı s.420]