İmam-ı Rabbanî, ''Rabbanî âlim'' demek olup, kendisine ilim
ve hikmet verilmiş, ilmi ile amel eden, ilim ve amel bakımından
eksiksiz ve kâmil, olgun âlim demektir.
İslamın vartalı dönemleri
-8-
İmam-ı Ahmed Rabbanî hazretleri, Hindistan'da yetişen büyük bir
âlim ve velîdir. Âriflerin ışığı, velilerin önderi, İslam’ın
bekçisi, Müslümanların baş tacı, müceddid, müctehid ve İslam
âlimlerinin göz bebeğidir. Silsile-i aliyyenin yirmi
üçüncüsüdür. 1563 yılında Hindistan'ın Serhend şehrinde
doğdu. İmam-ı Rabbanî ismiyle
tanınmıştır. İmam-ı Rabbanî, ''Rabbanî âlim'' demek olup, kendisine
ilim ve hikmet verilmiş, ilmi ile amel eden, ilim ve amel
bakımından eksiksiz ve kâmil, olgun âlim demektir. Hicri ikinci bin
yılının müceddidi/yenileyicisi olmasından
dolayı Müceddid-i elf-i sânî, ahkam-ı
İslamiye ile tasavvufu birleştirmesi
sebebiyle, Sıla ismi verilmiştir.
Hazret-i Ömer'in soyundan olduğu
için, Fârukî nesebiyle anılmış, Serhend
şehrinden olduğu için de oraya
nisbetle, Serhendî denilmiştir. Bütün bu
vasıflarıyla kendisine, (İmam-ı Rabbanî Müceddid-i elf-i
sânî Şeyh Ahmed-i Fârukî Serhendî) denir... Peygamber
efendimizin vefatından bin sene sonra da İslam düşmanları dine,
imana insafsızca saldırmışlardı. Allahü teâlâ kullarına acıyarak,
imam-ı Rabbanî gibi bir&n...
Gazete Oku Mobil Uygulama
Uygulamadan Takip Edin.