Tövbe, insanların kurtuluşudur. Gönlün hayatı ve cânın
besinidir, gıdasıdır. Âhiretin meyvesidir. Müminin sürûrudur.
Günahlar demetinin şifâsıdır. Evliyanın büyüklerinden olan
Fudayl bin Iyâd “rahmetullahi aleyh” yolkesicilik
yani eşkıyalık yapardı. Bu günahına tövbe etti. Aldığı bütün
malları sahiplerine geri verdi. Bir Yahudi geriye kaldı, fakat
Fudayl’ın ona verecek bir şeyi yoktu. Yahudiye dedi ki: “Hiç malım
kalmadı ki seni hoşnut edeyim, bana hakkını helâl et!” Yahudi dedi
ki: “Ben, bana mal vermediğin müddetçe helâl etmemeye yemîn
ettim!..” Fudayl; “Eğer benim verecek bir şeyim olsaydı, seninle
böyle konuşmazdım” dedi. Yahudi; “Elini şu elbisenin altına sok,
orada bir kese altın vardır. Onu çıkar bana ver...
Gazete Oku Mobil Uygulama
Uygulamadan Takip Edin.