Ülkede Şehremaneti Genel Yarı Dönem Atamaları yapılmaktaydı. Kasabada (yeni söylenişi ile kazada), yurdun genelindeki tevekkül havanın aksine heyecanlı bir bekleyiş hüküm sürüyordu.
Çünkü fısıltıların da ötesinde, itaatsizliği ayyuka ulaşmış meclis azalarında değişikliğe gidileceği haberi uçurulmuştu. Şehremini, yeni atanacaklar konusunda ricacı olmak üzere küçük bir heyetle payitahta doğru yola koyuldu.
Heybesine aldığı listeyi ilk önce eyaletbeyi’ne göndermiş, onun da onayını almıştı. Yola çıkarken yanına kazanın tanınan bir esnafını, cemaatten bir hocayı, azınlıklardan da bir Rus emlakçı hanım ve Iraklı müteahhiti guruba dahil etmişti.
Şehremini, yerli eşraftan kimseyi yanına almamıştı. Onların yıllardır gizli gizli meclis içinde nifak çıkarmakta olduğundan şüphelenmekteydi. Hele o baytar yok muydu? Projelere ilk karşı çıkış ondan geliyordu.
Şehremanetinin payitahttan gelen müteahhitleri baytardan çok yakınmaktaydı. İşleri gecikiyor, hak edişlerini zamanında alamıyorlardı. Onun için, bir an önce değiştirilmeliydi.
Bir de ihtisab neziri, şehremanetinin çarşıdaki en büyük gelir kaynağı olan partili esnafı fazlaca sıkıştırmaktaydı. Çarşıyı gözetleyen kameraları her daim açık tutmadıkları, parmak izi ve gözbebeği okumayadayalı şüpheli ihbarlarını savsakladıkları için onları raporluyordu. Bu kadarı da fazlaydı.