Kavun peynir ile kurulan sofra keyif amaçlıdır. Deniz kenarı ister. Muhabbet örgütlenmesi gerektirir.
Böyle sofralarda “yeryüzü” konuları rakıya mezedir. Masa başındakilerin uzmanlıklarına göre(!), “ihanet, siyaset, ticaret” üçgeninde konular gidip gelir. Dünya hali, hem de en somut biçimiyle masada soslanır, ateşe verilir.
İçince maraza çıkarmayanlardan bir masa oluşturulmuşsa, tartışmaların sonu hep mutlu bitmeye meyillidir. Her sofranın mutlaka bir ayıkı vardır; o amacından sapan lafları toparlar, hatta ustaca herkese onatır.
En tehlikelisi iki kişilik masadır. Baştan gözbebeği teması kuruldu zannedilirken, sonu hüsranla biten nice masalar görülmüştür.