Ne tuhaf bir ülkeyiz; seçim yapıyoruz yapmasına ama sandıktan çıkan sonucun kabul edilmeyebileceğini, iktidarın kazanana teslim edilmeyebileceğini düşünebiliyoruz.
Başından sayısız darbeler, başarısız veya niyet düzeyinde kalmış darbe girişimleri geçmiş bir ülkeyiz, buna karşılık politikacılarımız ‘darbe’ sözcüğünü öylesine, normal bir şeyden söz ediyormuş gibi telaffuz edebiliyor.
Yılların özlemi olan pek çok alan var ve bir bakıyoruz onların pek çoğu, seçime bir kaç zaman kala, birbiri ardına gerçekleşebiliyor. Yerli-milli araç yapmaya, kendi doğalgazımızı üretmeye, petrol bulmaya başlıyoruz; savaş gemisi, savaş uçağı, en hızlı tren devreye giriyor, açılması uzun yıllardır dört gözle beklenen bir tünel ansızın açılıveriyor…
Hepsi ve daha fazlası seçime bir-iki hafta kala gerçekleşiyor.
Ne diyeyim bilmiyorum; tek diyebileceğim keşke her gün seçim olsa…
Vatandaş olarak karşı karşıya kaldığımız bu tablodan memnuniyetim had safhada, ancak bir yandan da bunların ‘tatlı cadı’ becerisiyle gündeme başarı olarak taşınmasını bizlerden çok daha yakın bir açıdan izleyen, bazı müjdeleri kendilerinden işittiğimiz siyasi ve bürokratik kimlikli insanların bu durumu hiç garipsememesi bana tuhaf geliyor.