Televizyondan çıkıp gece yarısından sonra eve her dönüşümde programı izlemiş olan eşimden izlenim alırım. Önceki gece de öyle oldu. Daha eve girer girmez, diğer katılımcıların benim bir sözüme güldüklerini söyledi eşim.
Evet güldüler. Ben de farkına vardım.
Programın o bölümünde İstanbul’da vahşice infaz edilen gazeteci Cemal Kaşıkçı’nın katillerini yargılamakta olan mahkemenin, üç yıldır gördüğü davanın dosyasını, bakanlığın onayı üzerine, Suudi Arabistan’a göndermesini konuşuyorduk. Diğer dört katılımcı, programın sunucusunun yönelttiği, “Şaşırdınız mı?” sorusuna herbiri teker teker “Hayır, hiç şaşırmadık” cevabını verdiler.
Bir tek ben, aynı soru sonunda bana da yöneltilince, “Şaşırdım” dedim.
İşte o cevabım üzerine stüdyoda gülüşmeler oldu.
Orada söylediklerimi ve söyleyemediklerimi burada özetleyeyim.