Hırvatların Tucman isminde bir Cumhurbaşkanları vardı. Soykırım suçu ile yargılanırken hapiste ölen Sırp Karaciç’in suç ortağı idi. Bir yemek sırasında peçete üzerinde Boşnak topraklarının paylaşımını birlikte yapmışlardı. O büyük katliamlar, işte bu paylaşımın üzerine gelmişti.
Tucman öldüğünde Süleyman Demirel, Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı sıfatıyla cenazesine gitti. Çünkü, Tucman batının güvenilir ve has adamıydı. Suç işleme imtiyazı vardı! Demirel de batının peşine takılıp, O’nu kutsayan konvoya katıldı.
Bugün de benzer bir fotoğrafla karşı karşıyayız. Geçmişte olan bitenler hiç yaşanmamış gibi, Sırp Katil Ratko Mladiç’e ömür boyu hapis cezası verildi diye bayram yapıyoruz. Gazetelerimiz başlıklar atıyorlar:
“Adalet yerini buldu.”
Oysa yerini bulan adalet filan yok. Azmettiriciler ellerini kollarını sallayarak ortalıkta geziyorlar. Sadece onların emri ve desteğiyle suç işleyen katillerden biri cezalandırılmış durumda.