Çizgi karakterlerin bazıları unutulmazlar arasındadır. Örneğin All Cap'ın Hoş Memo'sundaki tipler, bir zamanlar en önemlilerdi. Milliyet'te yayınlanan bantlardaki "Bizdenleştirmeler" müthişti. Örneğin "Kızılderili Babçum" merhum spor yazarı Kahraman Bapçum'dan esinlenmeydi. "Felaket Ahmet" kafasında kara bulutla dolaşırdı. Her yere birlikte giderlerdi. Turhan Selçuk'un "Abdülcambaz"ı, çizgileri Fransız ekolü olsa da bizden kişiliklerdir.
Komedi dergileri her zaman ilgi çeker. Kimi hayvan çalışmaları da vardır. "Kötü Kedi Şerafettin" gibi. Gırgır ekolü başlıbaşına olaydır. Tabii Fırt'ı da atlamayalım. Son dönemin birkaç yayınını da. Galiba Avanak Avni en çok akılda kalan.
Utanmaz Adam'ın ilk karesi bugün bile gözümün önünde. Kahramanımız bomboş tramvayda bayan yolcuya bordalamıştır. Bir yandan da bağırır; "itmeyin beyler". Şimdi bunları niye yazdığımı soracaksınız. Lafı dolandırmayacağım; "Ayhan Oğan yüzünden." Onu mizah gözlükleriyle inceledim. Bir yere oturtmaya çalıştım. Önce bir Amerikan çizgisi "Hasbi Tembeler"i yakıştırdım. Şapkası yok ve daha kilolu. Uyduramadım. Düşüne düşüne sonunda "En Kahraman Rıdvan"da karar kıldım. En önemli ortak yanları "Nuh deyip, peygamber dememeleri". Ak Parti Sözcüsü Mahir Ünal ve Başbakan Binali Yıldırım'ı sallamıyor. Devlet Bahçeli zaten umurunda değil. Kendisini kınayanları takmıyor. Saçmalıklarını bir kez daha tekrarlıyor. Bir yerde empati yapmak gerekirse savunduklarının arkasında. Tek fazlası "Türkiye Cumhuriyetini Atatürk kurdu" telaffuz etmesiydi. CHP'ye de bir parmak keçiboynuzu balı çaldı.
Direktif mi?