Aslında ağabeyim onun ilk göz ağrısı idi. Benden bir tık öndeydi. Her zaman ona gizlice ayırım yapardı. Bu durumdan şikâyetçi değildim.
Ağabeyimin Kuleli Askerî Lisesi'ni kazanması Anadolu turundan dönüşümüz, beni de ön plana çıkardı. Her şeyden önce parasal anlamda iyi arka çıkardı.
Kendisine evlatlarıyla konuşma tarzının nedenini sordum. Sonra da ekledim; "Bizde ne var?" O da tereddütsüz cevap verdi; "Kazulet oldular. Ne yapayım artık onları."
Vefatına kadar, aynı tavrını sürdürdü. Torunlarına ve hayvanlara gösterdiği sevgiyi çocuklarından hep esirgedi. Ya da açığa çıkarmadı.
Sıra bende
Tesadüf mü bilmiyorum. Benim de bir kızım ve bir oğlum var. Tek torunum kızımdan. İlahi tesadüf olduğuna inanıyorum. Cenk Koray'ın vefatının birinci yılında torunum dünyaya geldi. Tarihlerden 23 Temmuz'du.