Ne garip. 14 yaşında bir çocuğu sokak ortasında öldürüyorlar. Yine mağdur olup onlar ağlıyorlar. Tabutunun başında çığlık atan annesini binlerce kişiye yuhalatıyorlar. Yine mağdur olup onlar ağlıyorlar. Tayyip Erdoğan ağlıyor, Fethullah Gülen ağlıyor, Menzilcisi, Nurcusu ağlıyor. Mağduriyet, bizim İslamcıların en büyük sporu. Ağlamaksa en vazgeçilmez eylemleri. Hiç vazgeçmiyorlar.
28 Şubat’ın ardından Milli Görüş gemisini ilk terk edenlerin bitmeyen mağduriyet öykülerini dinlerken aklıma düştü. En çok da “irtica paranoyası yarattılar” dediklerinde şaşırdım. Madımak’ta yanan otel, sırtından vurulan aydınlar, elde silahla “Kemalist düzeni yıkmaya geldik” talimleri... Sahi hepsi ama hepsi paranoya mıydı?.....